Είναι σπάνιο στις μέρες μας, να μυθοποιείται ένας παίκτης ως εν ενεργεία αθλητής. Αλλά ο Κώστας Φορτούνης έγινε αυτό. Μύθος. Θρύλος. Ο πρώτος. 

Ο άνθρωπος που φορούσε το ιστορικό νούμερο 7 στην κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου του Ολυμπιακού, εκείνος που ως αρχηγός σήκωσε στον ουρανό της Αθήνας τον πρώτο διασυλλογικό ευρωπαϊκό τίτλο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Όχι όμως συμπληρωματικά, ή σε δεύτερο ρόλο. Πρωταγωνιστικά, με τρομερή επιρροή σε όλη την ιστορική πορεία του Ολυμπιακού.

Οι γηραιότεροι φίλοι του Ολυμπιακού μιλούσαν με δέος για παλιές ιστορικές μορφές του συλλόγου.

Προσωπικότητες όπως ο Σάββας Θεοδωρίδης, ο Δαρίβας, ο Δεληκάρης, ο Αναστόπουλος ο Μητρόπουλος, αλλά και οι πιο σύγχρονοι όπως ο Καραπιάλης, ο Ζιοβάνι ή ο Τζόρτζεβιτς. Κανείς όμως εκ των προαναφερθέντων δεν κατάφερε να γευτεί την χαρά του Κώστα Φορτούνη και να σηκώσει ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Ένας ποδοσφαιριστής μοναδικού ταλέντου, ασύλληπτης επαφής με την μπάλα, μερικές φορές με την αίσθηση ότι ήταν πιο γρήγορος όταν έτρεχε με την μπάλα στα πόδια πάρα χωρίς αυτήν. Δεξί πόδι αλφάδι και κίνηση που έκρυβε μέσα της μια μοναδικότητα και μια ποδοσφαιρική νοσταλγία σε μια εποχή που οι κινήσεις γίνονται πιο αυτοματοποιημένες συνολικά.

Το «Αντίο» ήταν πικρό αλλά και γλυκό και για τις δύο πλευρές. Όμως ίσως έτσι να είναι καλύτερο και για τον Ολυμπιακό και για τον επί σειρά ετών αρχηγό του.

Η τελευταία εικόνα του Φορτούνη με την φανέλα του Ολυμπιακού είναι να σηκώνει το ευρωπαϊκό τρόπαιο. Ένα τρόπαιο που προσέθεσε ακόμα ένα στα 6 πρωταθλήματα και τα δύο που κατέκτησε.

Ο Κώστας Φορτούνης είναι γέννημα θρέμμα του Πειραϊκού συλλόγου. Ήταν στις ακαδημίες της ομάδας από το 2003 μέχρι το 2008 πριν επιστρέψει στα Τρίκαλα και έπειτα από ένα πέρασμα από Αστέρα Τρίπολης και Καϊσερλάουτερν να γυρίσει ξανά στον Πειραιά το 2014 παίζοντας στον Ολυμπιακό για 10 χρόνια. Σκόραρε σχεδόν 100 γκολ, είχε ακόμα περισσότερες ασίστ.

Πέρασε πολλά, είχε σκαπαμπανεβάσματα αλλά όπως αναφέρθηκε και στον αποχαιρετισμό του, «θα έχει πάντα μια θέση στο λιμάνι της καρδιάς του» κι ας μην είναι ο αρχηγός στα 100 χρόνια του συλλόγου.