Το EuroBasket 2025 ολοκληρώθηκε με την Εθνική στο βάθρο και τους «αιώνιους» του ελληνικού μπάσκετ να βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα από το τουρνουά.

Σε μία διοργάνωση όπως το EuroBasket, πολλές φορές η δυναμική μπορεί να είναι διαφορετική, σε σύγκριση με έναν σύλλογο και μια σεζόν 70-80 παιχνιδιών. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός γνωρίζουν άριστα ποιους έχουν στο ρόστερ τους: σε κάθε θέση, σε κάθε ρόλο, στον πάγκο και στο παρκέ.

Όμως, το φετινό τουρνουά της FIBA, τόσο στη φάση των ομίλων, όσο και στα νοκ-άουτ στη Ρίγα, έδωσε ορισμένα θετικά δείγματα γραφής για τους δύο «αιωνίους». Ή, καλύτερα, επιβεβαίωσε πράγματα που ήδη γνωρίζαμε και τα είδαμε να επαναλαμβάνονται στο κορυφαίο επίπεδο των Εθνικών Ομάδων.

Ας δούμε τις περιπτώσεις μία προς μία.

Eurobasket 2025: Ο απολογισμός «πράσινων» κι «ερυθρόλευκων»

Εργκίν Αταμάν: Ο Τούρκος προπονητής επιβεβαίωσε ότι ανήκει στην προπονητική elite της Ευρώπης, οδηγώντας την Τουρκία στον τελικό. Αναδείχθηκε κορυφαίος head coach του τουρνουά και έδειξε πόσο επιδραστικός μπορεί να είναι τόσο σε μπασκετικό, όσο και σε mental επίπεδο. Το αμυντικό του πλάνο, με την πίεση των Σιπάχι - Χαζέρ να «πνίγει» τον αντίπαλο χειριστή, απέδωσε στο έπακρο. Στην επίθεση δομήθηκε όλο το παιχνίδι γύρω από τον Αλπερέν Σενγκούν, ενώ οι προσαρμογές του στον κάθε αντίπαλο θύμιζαν σεμινάριο. Παράλληλα, ως «μάστερ» της ψυχολογίας, χειρίστηκε έξυπνα και τις δημόσιες τοποθετήσεις του. Ο Παναθηναϊκός ξέρει πως στον πάγκο του έχει έναν εκ των κορυφαίων της αγοράς, ο οποίος μάλιστα στη Ρίγα έδειξε μια διαφορετική διάσταση της φιλοσοφίας του, σε σχέση με όσα είχαμε συνηθίσει από εκείνον στο «τριφύλλι» και την Αναντολού Εφές.

Κώστας Σλούκας: Ο «κουμανταδόρος» της Εθνικής Ελλάδας, ο εγκέφαλος της ομάδας που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Τελείωσε το τουρνουά με 9,6 πόντους και 4,1 ασίστ ανά αγώνα, όντας σε εξαιρετική φυσική κατάσταση. Έδειξε για μια ακόμα φορά ότι όταν είναι αφοσιωμένος σε έναν στόχο, πατάει το… μαγικό κουμπί και αποδίδει στο μέγιστο. Για τον Παναθηναϊκό, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: ο ηγέτης του βρίσκεται σε άριστη κατάσταση, με «καθαρό» μυαλό και έτοιμος να καθοδηγήσει στο υψηλότερο επίπεδο.

Κώστας Παπανικολάου: Ο αρχηγός της Εθνικής έδωσε το στίγμα του σε κάθε κατοχή, σε όλη την πορεία προς το βάθρο. Αμυντικά «έσβησε» αρκετούς αντιπάλους φόργουορντ, είχε 4,8 ριμπάουντ και 2,4 ασίστ ανά ματς, ενώ σούταρε με 36,4% στο τρίποντο. Δεν τον ένοιαξαν τα στατιστικά, αλλά το να ανέβει η Ελλάδα στο βάθρο, πράγμα που συνέβη. Ολυμπιακός και Γιώργος Μπαρτζώκας βλέπουν έναν «Παπ» που συνεχίζει να δίνει ενέργεια, εμπειρία και απόλυτη αυταπάρνηση, για το καλό του συνόλου.

Τσέντι Όσμαν: Φανταστικό τουρνουά από τον καλύτερο παίκτη της Τουρκίας μετά τον Σενγκούν. Με 16 πόντους ανά αγώνα και το εκπληκτικό 52,7% από τα 6,75μ., ήταν ο πρώτος σε εύστοχα τρίποντα στο EuroBasket. Παράλληλα, έδωσε λύσεις σε ριμπάουντ και δημιουργία, ενώ αμυντικά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Επιπλέον, στο «ανοιχτό γήπεδο» ήταν απολαυστικός. Για τον Παναθηναϊκό, που ποντάρει πολύ στην ενέργεια και την κλάση του, η εικόνα του στη Ρίγα αποτελεί εγγύηση.

Τάιλερ Ντόρσεϊ: Ο δεύτερος σε εύστοχα τρίποντα σε όλη τη διοργάνωση. Παρά τα κάποια, μικρά σκαμπανεβάσματα, απέδειξε ξανά ότι μπορεί να αποτελέσει ποιοτική επιθετική λύση. Τελείωσε το EuroBasket 2025 με 12,6 πόντους (47,4% στο τρίποντο), συν 2,8 ριμπάουντ και 2,1 ασίστ. Όταν ένιωθε «ζεστός», άλλαζε τις ισορροπίες. Για τον Ολυμπιακό, αυτή η εκδοχή του Ντόρσεϊ είναι πολύτιμη σε κάθε κλειστό ματς και αποτελεί μια... φυσική συνέχεια των εξαιρετικών περσινών τελικών του.

Αλέξανδρος Σαμοντούροβ: Το «αύριο» του ελληνικού μπάσκετ αποδείχτηκε ότι είναι εδώ… από σήμερα. Ο Σαμοντούροβ μπήκε στα βαθιά και τα κατάφερε, δείχνοντας πως έχει θέση και ρόλο στην πορεία του Παναθηναϊκού στην Euroleague. Άλλωστε, ο Εργκίν Αταμάν είχε υπογραμμίσει δημόσια πως φέτος σκοπεύει να του δώσει μεγαλύτερο ρόλο. Με 4,6 ριμπάουντ ανά ματς, θάρρος στην επίθεση και διάθεση να αναλάβει αμυντικές αποστολές, ο «Σάμο» κέρδισε πόντους με την αξία του. Το πιο σημαντικό ήταν δεν δίστασε ποτέ, ακόμη και απέναντι σε κορυφαίους αντιπάλους. Ουσιαστικά, ύστερα από αυτό το τουρνουά, ο 20χρονος φόργουορντ «κέρδισε» το δικαίωμα να μην λογίζεται πια ως ένας... ταλαντούχος νέος, που θα προσφέρει στο μέλλον, αλλά ως ένας ποιοτικός παίκτης, που μπορεί να βοηθήσει άμεσα.

Ντίνος Μήτογλου: Με σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του και εκείνος, αλλά με ένα μεγάλο «συν»: το 44,4% στο τρίποντο. Η Εθνική του Σπανούλη χρειαζόταν την περιφερειακή απειλή του, ειδικά όταν ο Γιάννης ήταν στο παρκέ και «τράβαγε» την άμυνα. Στον Παναθηναϊκό μπορούν να κρατήσουν την ικανότητα του Μήτογλου να ανοίγει το γήπεδο, κάτι που θα αποδειχθεί κρίσιμο στην Euroleague. Δεν είναι τυχαίο πως ο κόουτς Αταμάν έχει ζητήσει από τον «Μήτο» ουκ ολίγες φορές αυτό το σουτ... Το τρίποντο, που καθόρισε μέχρι και τον τελικό της Euroleague το 2024 στο Βερολίνο.

Βασίλης Τολιόπουλος: Ένας «microwave scorer». Τελείωσε το τουρνουά με 7,8 πόντους και 39% στο τρίποντο, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να έρθει από τον πάγκο και να βρει γρήγορα ρυθμό και στο υψηλότερο επίπεδο. Το ματς της ζωής του ήρθε απέναντι στη Λιθουανία στη φάση των «8», που είχε 17 πόντους με 6/8 σουτ. Για τον Παναθηναϊκό, αυτή η εκδοχή του Τολιόπουλου είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται σε δύσκολες βραδιές: ενέργεια και άμεση... παραγωγή, ως μια λύση από τον πάγκο.

Κώστας Αντετοκούνμπο: Στη Λεμεσό δεν μπόρεσε να πρωταγωνιστήσει, όμως, στη Ρίγα ήταν... άλλος παίκτης. Με 13 κοψίματα, πρώτος σε όλη τη διοργάνωση, θύμιζε… τερματοφύλακα. Επιπροσθέτως, είχε 3,7 ριμπάουντ ανά ματς και σταθερή παρουσία στην άμυνα. Η εικόνα του στα νοκ-άουτ αφήνει υποσχέσεις για τον ρόλο του στον Ολυμπιακό, καθώς ο Μπαρτζώκας θέλει ενέργεια και αμυντική ισορροπία στη second unit του.

Παναγιώτης Καλαϊτζάκης: Ένας από τους πιο κομβικούς παίκτες του δεύτερου rotation της Εθνικής. Η πίεσή του πάνω στην μπάλα ήταν υψηλού επιπέδου, ενώ και στην επίθεση είχε θετικό αποτύπωμα: 5,2 πόντοι, 1,9 ριμπάουντ, 1,2 ασίστ, 1 κλέψιμο ανά ματς. Για τον Παναθηναϊκό, ο Καλαϊτζάκης απέδειξε πως μπορεί να καλύψει ποιοτικά λεπτά, δίνοντας ενέργεια και συνέπεια. Αυτό, δηλαδή, που κάνει με συνέπεια και στους «πράσινους».

Γιαννούλης Λαρεντζάκης: Δεν πήρε μεγάλο χρόνο συμμετοχής, αλλά ο ρόλος του ήταν ξεκάθαρος και πολύτιμος: με 4,2 πόντους, 1,2 ριμπάουντ και 1,2 ασίστ ανά ματς, βοήθησε, όταν χρειάστηκε. Κυρίως, είχε τεράστια επιρροή στα αποδυτήρια και στάθηκε δίπλα στον νεαρό Σαμοντούροβ, λειτουργώντας σαν μέντορας. Ο Ολυμπιακός γνωρίζει καλά τη σημασία του «Λάρι» για το σύνολο και τις... κλειστές πόρτες των αποδυτηρίων.

Οι «απόντες» και το... ταμείο για τους «αιώνιους»

Οι πορείες και τα ονόματα των Ομέρ Γιούρτσεβεν, Χουάντσο Ερνανγκόμεθ και Νίκολα Μιλουτίνοφ δεν αναφέρθηκαν παραπάνω για διαφορετικούς λόγους.

Ο Τούρκος σέντερ είχε μικρό χρόνο συμμετοχής (6’ κατά μέσο όρο) και δεν ξεχώρισε στην πορεία της ομάδας του Εργκίν Αταμάν, έχοντας μπροστά του και τον Αλπερέν Σενγκούν. Ο Ισπανός πάουερ φόργουορντ δεν ήταν καλός σε μια συνολικά απογοητευτική παρουσία της «φούρια ρόχα», που ολοκληρώθηκε στη φάση των ομίλων με κατεβασμένα τα κεφάλια. Από την μεριά του, ο Σέρβος σέντερ είχε στο ροτέισιον, στη θέση μπροστά από εκείνον τον «γίγαντα» Νίκολα Γιόκιτς. Στον «Μίλου» δεν δόθηκαν οι ευθύνες που αρμόζουν στην ποιότητα και το ταλέντο του, με τη Σερβία να μένει εκτός συνέχειας από τους «16».

Για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, το EuroBasket 2025 ήταν ένας καθρέφτης. Επιβεβαίωσε ποιες μονάδες βρίσκονται στο... κατάλληλο επίπεδο, ποιοι έχουν περιθώρια εξέλιξης και ποιοι μπορούν να σταθούν ως «μπροστάρηδες» στα δύσκολα.

Τα συμπεράσματα είναι θετικά, το κέρδος είναι... χειροπιαστό και η σεζόν που έρχεται μένει να δείξει με ποιον τρόπο θα «μεταφερθούν» όλα τα παραπάνω και στα παρκέ της Euroleague.