Εννοείται ότι στο Top-5 είναι το Final Four του Τελ Αβίβ το 1994. Έναν χρόνο μετά από αυτό του Πειραιά, ήμουν και λίγο πιο έμπειρος - τρομάρα μου- αλλά πιστέψτε με, ακόμη και δημοσιογράφοι που είχαν φάει με τις κουτάλες τις μεγάλες διοργανώσεις, παραδόθηκαν μπροστά σε πολλά, από αυτά που έγιναν στην πρωτεύουσα του Ισραήλ.

Βλέπετε, τότε ξεκίνησαν όλα για τους «αιώνιους». Ήταν η πρώτη φορά που πήγαν στην τετράδα και πήγαν και παρέα.

Άστα να πάνε δηλαδή…

  • Ο μεταξύ τους ημιτελικός ήταν υποχρεωτικός. Μαζί τους και δυο ισπανικές. Η Μπαρτσελόνα του Αΐτο Ρενέσες, που είχε αποκλείσει την πολύ δυνατή Εφές Πίλσεν (με μειονέκτημα έδρας) και η Μπανταλόνα του 34χρονου Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ήδη πρωταθλητή Ευρώπης πριν από δυο χρόνια με την Παρτίζαν, που είχε εκμεταλλευτεί την αναστάτωση στη Ρεάλ Μαδρίτης και την λευκή απεργία των παικτών της βασίλισσας που… είχαν μείνει τρεις μήνες απλήρωτοι.
  • Οι αντιπροσωπείες των δύο εκπροσώπων μας έφτασαν μια εβδομάδα πριν από την έναρξη των αγώνων, μέσα στο ξενοδοχείο Hilton (το επίσημο της διοργάνωσης) έφτιαξαν κέντρα Τύπου και παραχώρησαν ξεχωριστές συνεντεύξεις, όλα πρωτόγνωρα εκείνη την εποχή και που δεν τα είχαν ξαναδεί στην Ευρώπη.
  • Πάνω από 150 Έλληνες δημοσιογράφοι είχαν διαπιστευτεί για το Final Four. Οι περισσότεροι ήταν προσκεκλημένοι των δυο συλλόγων. Ελάχιστοι βέβαια, κάλυπταν το μπάσκετ. Ο τότε υπεύθυνος επικοινωνίας της FIBA, Φλόριαν Βάνινγκερ, έφτασε στα πρόθυρα του εγκεφαλικού, καθώς οι θέσεις στα δημοσιογραφικά θεωρεία του «Γιαντ Ελιάου», αν κάθονταν όλοι οι Έλληνες διαπιστευμένοι, δεν θα είχαν θέσεις για όλους τους υπόλοιπους. Σε ειδικό μίτινγκ με τους υπεύθυνους τύπου των δυο ελληνικών ομάδων, κόπηκαν πάνω από… 80 δημοσιογράφοι που μπήκαν αλλιώς στο γήπεδο.

  • Ο Ολυμπιακός έφτασε πρώτος στο Τελ Αβίβ (από το Σάββατο!) και επισκέφθηκε το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Η επίσκεψη κράτησε πάνω από μία ώρα και στο τέλος ο Πατριάρχης, όταν ο Ιωαννίδης του ζήτησε την ευλογία του, έψαλε το «κατατρόπωσον τους βαρβάρους», αφού δεν ήξερε ότι ο αντίπαλος ήταν μια άλλη ελληνική ομάδα! Αργότερα στο γήπεδο εμφανίστηκε με σημαιούλες του Ολυμπιακού και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος το βάφτισε «Διόγαυρο», ενώ ο αδερφός του, Παύλος, έκανε δωρεά στο Πατριαρχείο 30 εκατομμύρια δραχμές, για την ανακαίνιση του ιερού τέμπλου…
  • Παραμονή του τελικού, στην κοινή συνέντευξη Τύπου, είδα ωραία μονομαχία. Ο Κώστας Πολίτης πιάνεται από την ερώτηση για τις σχέσεις του με τον Γιάννη Ιωαννίδη και σχολιάζει: «Έχουμε καλές σχέσεις, επειδή στο μπάσκετ συνηθίζεται αυτός που χάνει να δίνει το χέρι στον νικητή, πιστεύω ότι αύριο ο Γιάννης θα έρθει να με χαιρετήσει πρώτος…» Ο  «ξανθός» απάντησε στον Πολίτη, με μια ανάμνησή του από το σχολείο: «Όταν πήγαινα στην έκτη δημοτικού, η δασκάλα μας έβαλε μια έκθεση με θέμα τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι. Και ο νοών νοείτω».
  • Οι οπαδοί των δυο ομάδων, έφταναν με κάθε μέσο στο Τελ Αβίβ. Οι περισσότεροι με τα πλοία που έκαναν… δυο μέρες από τον Πειραιά. Η ισραηλινή αστυνομία τους ελέγχει ασφυκτικά, αν και στη Χάιφα δεν θα λείψει ούτε το ξύλο, πολύ περισσότερο οι συλλήψεις.

  • «Τώρα έπαιξα όπως έπρεπε;” ρώτησε τον Παπαδάκη ο Τάρπλεϊ, ρίχνοντας και ένα μπινελίκι, αλλά και πέφτοντας πάνω του να τον… πλακώσει. Έκαναν αμάν για να τους χωρίσουν και να γλιτώσουν τον Παπαδάκη από τη μήνη του Ρόι. Ο Τάρλατς, που είχε επιστρέψει από χιαστό, πάλευε να τους χωρίσει.
  • Θυμωμένος ο Φασούλας, δεν ξύπναγε την επόμενη μέρα τον Ρόι, που κοιμόταν στην γαλαρία του πούλμαν, και ο Ιωαννίδης ζήταγε από τον οδηγό να κορνάρει μπας και ο Αμερικανός σηκωθεί. Όπως κι έγινε, και στο τέλος το νέο… μπινελίκι το έφαγε ο οδηγός.
  • Το επεισόδιο Τάρπλεϊ κλόνισε τον Ολυμπιακό, αλλά το μεγαλύτερο κακό το έπαθε από άλλον. Ήταν το τρίποντο του Κορνέλιους Τόμπσον, δυο βράδια μετά. Η ομάδα του Πειραιά έμεινε επτά λεπτά χωρίς καλάθι και εν τέλει έχασε από την Μπανταλόνα 59-57.