Ημέρα τελικού η σημερινή στο ΣΕΦ με την δίψα για πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισίου να είναι τεράστια!

Μετά από 16 χρόνια η υπερηχητική μέχρι στιγμής Εθνική μας, είναι ένα βήμα από το να ετοιμάσει βαλίτσες για την πόλη του φωτός. Ένα βήμα, αλλά τι βήμα, αναμφίβολα το πιο απαιτητικό και... πονηρό από τα τέσσερα που χρειαζόντουσαν.

Η Κροατία δεν είναι… Σλόβενία

Πριν από το Προολυμπιακό Τουρνουά, άπαντες φοβόντουσαν την Σλοβενία. Ο Λούκα Ντόντσιτς με τα μαγικά του και την «αστερόσκονη» του, τρόμαζε το ελληνικό φίλαθλο κοινό και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί να βρεθεί απέναντι μας. Η αποκαθήλωση της Σλοβενίας ως φόβητρο άρχισε από πάρα πολύ νωρίς: Από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Οι καταπληκτικοί Κροάτες της πρεμιέρας, «σκόρπισαν» με 108-92 την Σλοβενία και έστειλαν «μήνυμα» προς πάσα κατεύθυνση. Οι Σλοβένοι βελτιώθηκαν  λίγο κόντρα στη Νέα Ζηλανδία αλλά σε αυτό το Προολυμπιακό Τουρνουά παρουσίασαν ένα συνονθύλευμα. Βαρύς χαρακτηρισμός, αλλά αυτό που είδαμε από την ομάδα του Σέκουλιτς αυτή την εβδομάδα στο ΣΕΦ δεν ονομάζεται μπάσκετ.

Ο Ντόντσιτς είναι NBAer και μάλιστα ένας από τους καλύτερους και πιο ταλαντούχους, αλλά οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν αυτό το στυλ μπάσκετ που προσπάθησαν να παίξουν οι συμπαθητικοί κατά τα άλλα, Σλοβένοι. Να κερδίζουν με 110-120 στην επίθεση, παίζοντας μονίμως το ίδιο πράγμα στην επίθεση, δεν γινόταν και πάνε δικαίως σπίτι τους. Οι Κροάτες είναι μια εντελώς διαφορετική ομάδα, με άλλη προσέγγιση, πιο ευρωπαϊκή, πιο ορθολογική, αν προτιμάτε, και αρχές. Οι προπονητές σιχαίνονται να ακούνε πλέον τον όρο «σκεπτόμενο μπάσκετ», αλλά η Κροατία δεν παίζει τουρλουμπούκι. Δεν παίρνει ένας την μπάλα και εφορμά σαν να μην υπάρχει αύριο. Ούτε σουτάρει 150 τρίποντα το ματς και Άγιος ο Θεός. Το βασικότερο όμως είναι ότι παίζει και άμυνα.

Διαθέτει ποιότητα, όχι την δική μας, αλλά σίγουρα περισσότερη από τους Σλοβένους και παίκτες με παραστάσεις από το τοπ επίπεδο. Ο Ζούμπατς μοιάζει να είναι ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος του Σπανούλη αυτή τη στιγμή, γιατί θα ματσάρει με τον Παπαγιάννη, ενώ η κλάση των Σάριτς - Χεζόνια είναι δεδομένη. Ο πρώτος αναμένω να προσπαθήσει να περιορίσει την δράση του «Greek Freak». Αν κάποιος μπορεί να ματσάρει κάπως σε αυτό το Προολυμπιακό Τουρνουά με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, αυτός είναι ο Σάριτς.

Ο τελικός είναι μια διαφορετική ιστορία

Περνώντας στην Εθνική μας, τα στραπάτσα των τελευταίων ετών μας κρατούν στο έδαφος και συνειδητοποιημένους. Αυτό είναι το πολύ καλό της υπόθεσης. Η Εθνική όντως πραγματοποιεί μέχρι στιγμής εξαιρετικές εμφανίσεις αλλά κανείς δεν θα θυμάται τις εκκωφαντικές νίκες επί της Δομινικανής Δημοκρατίας και επί της Σλοβενίας, αν αυτή η ομάδα δεν πάει στο Παρίσι. Έτσι είναι το εν λόγω τουρνουά, πρέπει να έχεις κοντή μνήμη και να συνεχίζεις να παίζεις το καλύτερο σου μπάσκετ κάθε βράδυ, φτάνοντας στο αποκορύφωμα την Κυριακή το βράδυ.

Τα σουτ μπαίνουν, η μπάλα γυρίζει στην επίθεση, η άμυνα μας δουλεύει όσο μας έχει χρειαστεί και γενικώς μέχρι στιγμής δεν υπάρχει «δράκος», ούτε κανένα ψεγάδι. Η Κροατία όμως είναι η καλύτερη ομάδα του Προολυμπιακού μετά από εμάς και αναμένω να προσπαθήσει να μας βάλει ερωτηματικά μέσα στο παιχνίδι. Για παράδειγμα ζώνη, για παράδειγμα να μας περιορίσει το ανοιχτό γήπεδο.

Το κατάμεστο ΣΕΦ και η πεποίθηση ότι εμείς δεν χάνουμε, μπορεί να αποδειχθούν δίκοπο μαχαίρι ανάλογα με την εξέλιξη της αναμέτρησης. Η πίεση είναι όλοι σε εμάς, οι Κροάτες δεν έχουν να χάσουν κάτι. Παίζουν εκτός έδρας με το φαβορί για να προσπαθήσουν να επιστρέψουν σε Ολυμπιακό τουρνουά μετά από οκτώ χρόνια. Το διψήφιο χάντικαπ μοιάζει μεγάλο, ακόμα και για την υπερηχητική Εθνική μας. Ένας τελικός είναι πάντα ένας τελικός. ΠΑΜΕ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΑΜΕ ΠΑΡΙΣΙ με μία σχετικά άνετη επικράτηση με ακριβώς 11 πόντους. Μια χαρά θα ήταν…

Προγνωστικά Μπάσκετ:

*Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές.